THE SCHOLARLY AND POLITICAL ORDER OF THE UR-ILLUMINATI (SPOUI) OFFICIAL WEBSITE



Το Βιβλίο (The Book) ~ The Order (SPOUI) ~ Το Τάγμα (SPOUI) ~ Contact


ΤΟ ΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΒΑΘΕΩΣ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ
THE SCHOLARLY AND POLITICAL ORDER OF THE UR-ILLUMINATI
SPOUI

 

«Με Σοφία, Ισχύ και Κάλλος, Καταστρέφουμε, Συντηρούμε και Δημιουργούμε»

Ο Δρ. Νικόλαος Λάος είναι ο ιδρυτής και ο πρόεδρος ενός ιδιόμορφου διεθνούς, εσωτεριστικού δικτύου και συναδελφικού κινήματος το οποίο ονομάζεται «Ur-Illuminati», και υποστηρίζεται και κατευθύνεται από τους ισχυρισμούς και τα στρατηγικά οράματα που διατυπώνει στο βιβλίο του Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020). Το ημέτερο Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (Scholarly and Political Order of the Ur-Illuminati), SPOUI, είναι θεμελιωμένο και εστιασμένο στην έννοια του Λόγου όπως ο Δρ. Νικόλαος Λάος τη διαυγάζει στο προαναφερθέν βιβλίο του. Κάνοντας κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο, μπορείτε να διαβάσετε μια σύντομη παρουσίαση του βιβλίου Εγχειρίδιο Διδασκάλων του Νικόλαου Λάου:

Βιβλιοπαρουσίαση (PDF)

Στο ανωτέρω βιβλίο του, ο Δρ. Νικόλαος Λάος ονόμασε το ερευνητικό του πρόγραμμα «Βαθύ Φωτισμό» («Ur-Illuminism») και εκείνους τους εσωτεριστές που εργάζονται σύμφωνα με αυτό το ερευνητικό πρόγραμμα «Βαθέως Πεφωτισμένους» («Ur-Illuminati») για να τους διακρίνει από άλλα εγχειρήματα φωτισμού και από άλλους τρόπους σύλληψης του όρου «Πεφωτισμένοι» («Illuminati»). Οι εργασίες του Λογίου και Πολιτικού Τάγματος των Βαθέως Πεφωτισμένων (SPOUI) είναι πολύ πιο προχωρημένες και πιο φιλόδοξες από εκείνες του «κανονικού» Ελευθεροτεκτονισμού και των ιστορικών Πεφωτισμένων (Illuminati) της Βαυαρίας, επειδή το SPOUI ασχολείται με την οικουμενική παράδοση του φωτισμού της ανθρωπότητας, η οποία πηγαίνει τόσο μακριά ώστε να επιδιώκει την οντολογική θέωση της ανθρωπότητας, με όλες τις πνευματικές και κοινωνικο-πολιτικές συνέπειες που απορρέουν από αυτή. Το έργο του Δρ. Νικόλαου Λάου γενικώς και το ημέτερο Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (SPOUI) ειδικώς δεν πρέπει να ταυτίζονται με τους Βαυαρούς Πεφωτισμένους (Illuminati) του δεκάτου ογδόου αιώνα (παρ’ ότι υπάρχουν αλληλεπικαλυπτόμενες περιοχές μεταξύ εκείνων και ημών), ούτε πρέπει να συγχέονται με το ήθος των λεγόμενων «φιλελεύθερων» και «αδογματικών» ελευθεροτεκτονικών ρευμάτων και οργανισμών. Επίσης, θα θέλαμε να προειδοποιήσουμε τους αναγνώστες μας ότι, στο πλαίσιο της μετανεοτερικότητας, και εξαιτίας της κρίσης του «κανονικού» Ελευθεροτεκτονισμού, υπάρχουν διάφοροι αυτοτιτλοφορούμενοι οργανισμοί «Πεφωτισμένων» («Illuminati») οι οποίοι, στην ουσία τους, αποτελούν ενσαρκώσεις του «Πλοίου των Τρελών» του Ιερωνύμου Μπος (Hieronymus Bosch), και, γι’ αυτόν τον λόγο, είναι ανάξιοι οποιουδήποτε περαιτέρω σχολιασμού. Επίσης, λόγω της κρίσης και της πολυδιάσπασης του Ελευθεροτεκτονισμού και λόγω της σύγχυσης που επικρατεί στον χώρο του εσωτερισμού στην εποχή της προηγμένης νεοτερικότητας/μετανεοτερικότητας, ο χώρος των εσωτεριστικών αδελφοτήτων και μυστικών εταιρειών γενικώς πρέπει να προσεγγίζεται, να αναλύεται και να αξιολογείται με διανοητικώς αυστηρή μέθοδο.

Θα θέλαμε, ακόμη, να ενημερώσουμε τους επισκέπτες της ιστοσελίδας μας ότι, στην εποχή της προηγμένης πληροφοριακής τεχνολογίας, διεξάγονται διεθνώς πολύ μεγάλες ψηφιακές επιχειρήσεις προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, όπως, μεταξύ άλλων, επισήμανε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg στο ακόλουθο ειδικό δημοσίευμά του:
Lauren Etter, Vernon Silver & Sarah Frier, “How Facebook’s Political Unit Enables the Dark Art of Digital Propaganda,” Bloomberg, December 21, 2017, online:
https://www.bloomberg.com/news/features/2017-12-21/inside-the-facebook-team-helping-regimes-that-reach-out-and-crack-down
Επίσης, παραπέμπουμε στην κάτωθι συναφή μελέτη:
Shelley Kasli, “How Facebook’s Secret Unit Created India’s Troll Armies For Digital Propaganda to Influence Elections,” Voltaire Net, 23 December 2017, online:
https://www.voltairenet.org/article199155.html
Στρατοί από «τρολς» («trolls») χρησιμοποιούνται από διάφορες ιδιωτικές εταιρείες, κλίκες κρατικών υπηρεσιών και άλλες επιμέρους οργανωμένες ομάδες συμφερόντων για να χειραγωγήσουν τη συνείδησή σας (σκοπεύοντας ιδίως στο συναίσθημά σας) και να σας πείσουν ακόμη και για τις πιο απίθανες αφηγήσεις, προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αυτή η πρακτική, μάλιστα, δηλαδή, η διεξαγωγή ψηφιακών ψυχολογικών-παραπληροφοριακών επιχειρήσεων, βρίσκει μιμητές και μεταξύ κοινών κακόβουλων-κακοποιών στοιχείων, τα οποία, στο μέτρο των δικών τους δυνατοτήτων, χρησιμοποιούν τέτοιου είδους μεθόδους για να προωθήσουν δικούς τους σκοπούς (ικανοποίηση ψυχοπαθολογικών τους κινήτρων, εξαπάτηση, internet scams κ.ο.κ.).

Όπως είναι γνωστό, ένα τμήμα της ανθρώπινης ψυχής είναι συνειδητό και ένα άλλο είναι υποσυνείδητο/ασυνείδητο. Το συνειδητό τμήμα της ψυχής λειτουργεί κυρίως με τη λογική και τη συλλογιστική σκέψη, ενώ το υποσυνείδητο/ασυνείδητο τμήμα της ψυχής λειτουργεί κυρίως με εικόνες και αισθήματα (τα αισθήματα προκαλούνται από αισθητηριακά ερεθίσματα, και, όταν εφοδιαστούν με μια αξιολογία, γίνονται συναισθήματα). Έτσι, ενώ το συνειδητό τμήμα της ψυχής ενός προσώπου, μέσω της λογικής και της συλλογιστικής σκέψης, μπορεί να οδηγεί αυτό το πρόσωπο προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση (π.χ., προς έναν συγκεκριμένο στόχο, προς ένα συγκεκριμένο συμπέρασμα κ.ο.κ.), το υποσυνείδητο/ασυνείδητο τμήμα της ψυχής του ίδιου προσώπου μπορεί να το ωθεί προς άλλη, ή και προς την εντελώς αντίθετη, κατεύθυνση. Εξ ου και οι ψυχολογικές επιχειρήσεις λειτουργούν με τρεις κυρίως τρόπους: (i) παρέχουν ψευδείς ή/και μερικώς ψευδείς πληροφορίες ή αποσιωπούν αληθείς πληροφορίες, προκειμένου να πλήξουν το συνειδητό τμήμα της ψυχής του προσώπου-στόχου (ή ενός συνόλου προσώπων) κατά άμεσο τρόπο· (iii) μεταχειρίζονται τακτικές «μαύρων επιχειρήσεων», προκειμένου να εκβιάσουν, να εκφοβίσουν (συχνά με προβοκάτσιες), ή να εξαγοράσουν το πρόσωπο-στόχο (ή ένα σύνολο προσώπων)· (iii) εμφυτεύουν εικόνες και αισθήματα (θετικά/αρνητικά) στο υποσυνείδητο/ασυνείδητο τμήμα της ψυχής για να υπονομεύσουν και να χειραγωγήσουν μέσω αυτού το συνειδητό τμήμα της ψυχής του προσώπου-στόχου (ή ενός συνόλου προσώπων).

Κάνοντας κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο, μπορείτε να διαβάσετε μια σύντομη διαφωτιστική μελέτη που έχει γράψει ο Δρ. Νικόλαος Λάος με θέμα Δημοσιογραφία και Νοοπολιτική, προκειμένου να σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα το πληροφοριακό σας περιβάλλον:

Δημοσιογραφία και Νοοπολιτική (PDF)


Κάνοντας κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο, μπορείτε να διαβάσετε μια μελέτη που έχει γράψει ο Δρ. Νικόλαος Λάος με θέμα Οι Διεθνείς Σχέσεις ως Αντικείμενο Επιστήμης (εκδοθείσα το 2001), την οποία προλογίζουν ο πρώην πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας Τζαννής Τζαννετάκης και ο ακαδημαϊκός Ευάγγελος Μουτσόπουλος (Επόπτης του Τομέα Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών και Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών):

Οι Διεθνείς Σχέσεις ως Αντικείμενο Επιστήμης (PDF)


Συμπέρασμα: Να εμπιστεύεστε! Το να μην εμπιστεύεστε κανέναν και τίποτε είναι εξίσου εσφαλμένη και νοσηρή στάση με το να εμπιστεύεστε ένα ψέμα, και μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια αποπροσανατολισμένη ή και παρανοϊκή συνείδηση. Όμως, να προσέχετε ποιον/τι εμπιστεύεστε! Η πραγματική γνώση απαιτεί πολλή εργασία και υψηλές ικανότητες κρίσης, ανάλυσης και σύνθεσης.

Κάνοντας κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο, μπορείτε να διαβάσετε μια μελέτη που έχει γράψει ο Δρ. Νικόλαος Λάος με θέμα Η Ιδεολογία και οι Εχθροί της: Ιδεολόγοι και Αντι-ιδεολόγοι στο Εγχώριο και στο Διεθνές Πολιτικό Σύστημα (δημοσιευθείσα το 2020):

Η Ιδεολογία και οι Εχθροί της (PDF)

 
Το Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (SPOUI) είναι μια αυθεντική εταιρεία Πεφωτισμένων (Illuminati), υπό την έννοια ότι αποτελεί αυθέντη επί του αντικειμένου της, που είναι ο φωτισμός της ανθρωπότητας. Η δομή των βαθμών του SPOUI είναι η εξής:

Δοκιμαστικός Βαθμός: Δόκιμος Ακόλουθος (Squire Novice): κάθε Δόκιμος Ακόλουθος λαμβάνει προσωπική εκπαίδευση για να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα εξωτερικής και εσωτερικής τελειοποίησης, σύμφωνα με τις αρχές, τους στόχους και τις αξίες του Τάγματος, οι οποίες περιγράφονται στο βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020). Επί πλέον, κάθε Δόκιμος Ακόλουθος αναμένεται να κατανοήσει πλήρως ότι οι Ur-Illuminati πρέπει να έχουν μόνο μια φωνή, μια θέληση, και όμοια συναισθήματα, και ότι, για να το επιτύχει αυτό, το SPOUI έχει επιλέξει συγκεκριμένες εργασίες στις οποίες κάποιος πρέπει να επιδοθεί με τη μέγιστη προσοχή. Ανώτερα μέλη του SPOUI συντάσσουν ατομικές εκθέσεις αξιολόγησης για κάθε Δόκιμο Ακόλουθο, και αυτές οι εκθέσεις αξιολόγησης βοηθούν τον Μέγα Διδάσκαλο και το Μέγα Συμβούλιο του SPOUI να αποφασίσουν πότε ένας Δόκιμος Ακόλουθος θα προαχθεί στον πρώτο βαθμό του SPOUI. Όταν ένας αδελφός ή μια αδελφή γίνει δεκτός/ή στον δοκιμαστικό βαθμό, ενδύεται με ένα περίζωμα (που αποτελεί έμβλημα εργασίας), μια ταινία, ένα κόσμημα και λευκά χειρόκτια. Το περίζωμα του δοκιμαστικού βαθμού είναι από λευκό δέρμα προβάτου ή από λευκό ολοσηρικό, οι παρυφές του αποτελούνται από δύο ρίγες, μια χρώματος ματζέντα (ερυθρομώβ) και μια χρώματος φωτεινού μπλε (το οποίο αντιστοιχεί στον γαλάζιο ουρανό), και έχει ένα τριγωνικό επικάλυμμα το οποίο έχει κρόσσια και είναι χρώματος φωτεινού μπλε. Τα μέλη του δοκιμαστικού βαθμού περικοσμούνται με μια ταινία, πλάτους εννέα εκατοστών, η οποία είναι πορτοκαλόχρους στο κέντρο, οι παρυφές της σε κάθε πλευρά είναι χρώματος φωτεινού μπλε, και φέρεται επάνω από τον δεξί ώμο και κάτω από τον αριστερό βραχίονα· η ταινία έχει μια πορτοκαλόχρου ροζέτα από την οποία κρεμάται το κόσμημα του δοκιμαστικού βαθμού, το οποίο είναι ένας χρυσός Γνώμων. Επί πλέον, όπως κάθε άλλο μέλος του SPOUI, τα μέλη του δοκιμαστικού βαθμού φορούν λευκά χειρόκτια, ο σκοπός των οποίων είναι να διδάξουν στα μέλη του SPOUI ότι οι πράξεις τους πρέπει να είναι τόσο καθαρές και άμεμπτες όσο τα χειρόκτια που τους δίδονται.

Πρώτος Βαθμός: Φιλόσοφος Τέκτων και Επόπτης των Εσωτερικών Τεχνών (Philosopher Mason and Epopt of the Esoteric Arts): όπως υποδηλώνεται από τον τίτλο, αυτός ο βαθμός ασχολείται με την ιστορία της φιλοσοφίας, της θεολογίας και ολόκληρου του πεδίου του Ελευθεροτεκτονισμού (περιλαμβανομένων του Συμβολικού Τεκτονισμού, της Τάξης της Ιερής Βασιλικής Αψίδας της Ιερουσαλήμ, του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, και του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου των Μέμφις–Μισραΐμ) καθώς και του εσωτερισμού γενικώς, περιλαμβανομένων της φιλοσοφίας και της ψυχολογίας της θρησκείας, της συγκριτικής μυθολογίας, της πολιτιστικής ψυχολογίας και της κβαντικής γνωσιακής λειτουργίας. Παρ’ ότι αυτό μπορεί να φαίνεται ότι είναι ένα αχανές αντικείμενο για να συμπεριληφθεί σε έναν μόνο βαθμό, το υλικό δίδεται με τέτοιον τρόπο ώστε να παρουσιάζεται ως μια σειρά από τελετουργίες και διαλέξεις οι οποίες παρέχουν διδασκαλία για κάθε σημαντική όψη και για κάθε μυστικό των προαναφερθέντων πεδίων (βλ. αναλυτικώς το βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων, Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020). Όταν ένα μέλος του πρώτου βαθμού του SPOUI ολοκληρώσει όλες τις προαναφερθείσες τεκτονικές μυήσεις, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στο πλαίσιο των εργασιών και στους σκοπούς του πρώτου βαθμού του SPOUI, περικοσμείται με τα διάσημα του πρώτου βαθμού του SPOUI, που περιλαμβάνουν ένα ιδιαίτερο περίζωμα, μια ιδιαίτερη ταινία και ένα κόσμημα το οποίο κρεμάται από μια κορδέλα στο αριστερό στήθος. Το περίζωμα του πρώτου βαθμού του SPOUI είναι από λευκό δέρμα προβάτου ή από λευκό ολοσηρικό, έχει ένα τριγωνικό επικάλυμμα, και φέρει κατά μήκος όλης της περιμέτρου του δύο ρίγες, μια χρώματος πρασίνου και μια χρώματος τιρκουάζ (γαλαζοπράσινο)· στο κέντρο του επικαλύμματος, υπάρχει μια χρυσοκέντητη συμβολική σύνθεση του Γνώμονα και του Διαβήτη με το γράμμα G στο κέντρο του· ο θυρεός του SPOUI, σε μωβ-πορφυρό χρώμα, είναι κεντημένος στο κέντρο του περιζώματος εντός δύο χρυσοκέντητων κλάδων δάφνης· τέλος, υπάρχουν δύο μεταλλικοί χρυσοί θύσανοι που κρέμονται από τιρκουάζ κορδέλες κάτω από το επικάλυμμα. Τα μέλη του πρώτου βαθμού περικοσμούνται με μια ταινία από λευκό ολοσηρικό, πλάτους εννέα εκατοστών, η οποία φέρεται επάνω από τον δεξί ώμο και κάτω από τον αριστερό βραχίονα, έχει χρυσές παρυφές και μια μωβ-πορφυρή ροζέτα, και καταλήγει σε χρυσά κρόσσια. Επί του έμπροσθεν αυτής μέρους, είναι κεντημένος ο θυρεός του SPOUI σε μωβ-πορφυρό χρώμα, και, κάτω από αυτόν, είναι κεντημένος ο θυρεός του Τύπου των Μέμφις–Μισραΐμ, επίσης σε μωβ-πορφυρό χρώμα. Το κόσμημα, που φέρεται στο αριστερό στήθος, στηρίζεται επάνω σε έναν Σταυρό Βακτηρία (Cross Potent ή Crutch Cross), και είναι ένα εννεάκτινο αστέρι, δηλαδή, ένα αστέρι που σχηματίζεται από μια σύνθεση τριών χρυσών ισόπλευρων τριγώνων τοποθετημένων το ένα επάνω στο άλλο· από το κάτω μέρος της αριστερής πλευράς προς το επάνω μέρος της δεξιάς πλευράς, εκτείνεται ένα ξίφος, και στην αντίθετη κατεύθυνση βρίσκεται το λεγόμενο χέρι της δικαιοσύνης· στο κέντρο, βρίσκεται ένας εστεμμένος δικέφαλος αετός ο οποίος κρατά ένα γυμνό ξίφος στα νύχια του, και έχει, στη δεξιά πλευρά του, έναν ζυγό, και, στην αριστερή πλευρά του, έναν διαβήτη ενωμένο με έναν γνώμονα· γύρω από τον αετό, υπάρχει μια λωρίδα η οποία φέρει τις λατινικές επιγραφές «Ordo ab Chao» («Τάξη από το Χάος») και «Deus Meumque Jus» («Ο Θεός και το Δίκαιό μου»)· η λωρίδα περιβάλλεται από δύο κύκλους που σχηματίζονται από δύο ουροβόρους όφεις· από τα μικρότερα τρίγωνα που σχηματίζονται από την τομή των μεγαλύτερων τριγώνων, εκείνα τα εννέα που βρίσκονται εγγύτερα στην προαναφερθείσα λωρίδα είναι μωβ-πορφυρά, και, σε καθεμιά γωνία αυτών των εννέα τριγώνων, υπάρχουν ανά ένα τα εννέα γράμματα που αποτελούν τη λέξη S.A.P.I.E.N.T.I.A., που σημαίνει Σοφία. Επιπροσθέτως, τα μέλη του πρώτου βαθμού είναι περικοσμημένα με έναν λευκό πίλο ο οποίος είναι διακοσμημένος με μια λωρίδα από πράσινο ολοσηρικό πλάτους 1,25 ιντσών, και έμπροσθεν αυτού είναι κεντημένος ένας Σταυρός Βακτηρία (Cross Potent ή Crutch Cross) ο οποίος στηρίζεται επάνω σε ένα στεφάνι από χρυσά φύλλα βελανιδιάς, αποτελώντας έμβλημα ισχυρής αποφασιστικότητας για την παροχή υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα και το Τάγμα· στο κέντρο του Σταυρού Βακτηρία, βρίσκεται ένας χρυσός κυκλικός δίσκος με μπλε περίμετρο, και, στο κέντρο αυτού του κυκλικού δίσκου, βρίσκεται ένα ερυθρό-πορφυρό ρόδο με πράσινα φύλλα σε λευκό φόντο.

Κάθε περαιτέρω πρόοδος προϋποθέτει πλέον ότι ο αδελφός ή η αδελφή έχει υποβληθεί σε μια δοκιμασία ικανοτήτων πριν μπορέσει να ελπίσει ότι θα προαχθεί σε «Διδάσκαλο της Κρατολογίας».

Δεύτερος Βαθμός: Διδάσκαλος της Κρατολογίας (Master of Cratology): ο όρος «κρατολογία» προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «κράτος» και «λόγος», και σημαίνει την τέχνη και επιστήμη της (κοινωνικής) δύναμης. Εξ ου και αυτός ο βαθμός ασχολείται κυρίως με την πολιτική θεωρία, την πολιτική ψυχολογία, την πολιτική οικονομία, τις διεθνείς σχέσεις, τη νοοπολιτική, καθώς και το επιστημονικό πεδίο της κυβερνητικής (cybernetics). Τα διάσημα του δευτέρου βαθμού αποτελούνται από την ταινία και το κόσμημα που φέρονται από τα μέλη του πρώτου βαθμού, αλλά το περίζωμα του πρώτου βαθμού αντικαθίσταται από εκείνο του δευτέρου βαθμού. Το περίζωμα του δευτέρου βαθμού είναι από λευκό δέρμα προβάτου ή από λευκό ολοσηρικό, έχει ένα τριγωνικό επικάλυμμα, και φέρει κατά μήκος όλης της περιμέτρου του δύο ρίγες, μια χρώματος σκούρου μπλε και μια χρώματος μωβ-πορφυρού· στο κέντρο του επικαλύμματος, υπάρχει ένας χρυσοκέντητος «παντεπόπτης οφθαλμός» μέσα σε ένα χρυσοκέντητο ακτινοβόλο ισόπλευρο τρίγωνο· ο θυρεός του SPOUI, σε μωβ-πορφυρό χρώμα, είναι κεντημένος στο κέντρο του περιζώματος εντός δύο χρυσοκέντητων κλάδων δάφνης· τέλος, υπάρχουν δύο μεταλλικοί χρυσοί θύσανοι που κρέμονται από μωβ-πορφυρές κορδέλες κάτω από το επικάλυμμα. Ο πίλος που φέρεται από τα μέλη του δευτέρου βαθμού είναι παρόμοιος με εκείνον που φέρεται από τα μέλη του πρώτου βαθμού, με τη μόνη διαφορά ότι η πράσινη λωρίδα από ολοσηρικό πλάτους 1,25 ιντσών αντικαθίσταται με μια σκούρα μπλε λωρίδα από ολοσηρικό πλάτους 1,25 ιντσών. Αν ένα μέλος του δευτέρου βαθμού υπηρετεί, ή έχει υπηρετήσει παλαιότερα, ως ο Έκλαμπρος Διδάσκαλος (Πρόεδρος) ενός Εργαστηρίου, τότε αυτός/ή διακρίνεται φορώντας έναν ερυθρό βελούδινο πίλο διακοσμημένο στην εμπρόσθια πλευρά του με ένα ασημένιο κόσμημα που εικονίζει τον θυρεό του SPOUI.

Προκειμένου ένα μέλος του SPOUI να έχει το δικαίωμα προαγωγής στον υπέρτατο βαθμό όπου αποκτά τον τίτλο του «Μεγάλου Επιθεωρητή των Βαθέως Πεφωτισμένων» («Grand Inspector of the Ur-Illuminati»), πρέπει προηγουμένως να έχει υπηρετήσει ως ο Έκλαμπρος Διδάσκαλος ενός Εργαστηρίου του SPOUI, και μόνο μετά από μακρά και ευδόκιμη θητεία στο SPOUI μπορεί ένα μέλος να εξυψωθεί στον τρίτο βαθμό του SPOUI.

Τρίτος Βαθμός: Μέγας Επιθεωρητής των Βαθέως Πεφωτισμένων (Grand Inspector of the Ur-Illuminati): αυτός ο υπέρτατος βαθμός του Λογίου και Πολιτικού Τάγματος των Βαθέως Πεφωτισμένων περιλαμβάνει μια ιδιαιτέρως εντυπωσιακή τελετουργία στην οποία ο υποψήφιος απαιτείται να αντέξει μια δοκιμασία μεγάλης ηθικής και ψυχολογικής σημασίας, η οποία ακολουθείται από μια μακροσκελή επίσημη διαβεβαίωση, στο πλαίσιο της οποίας κάποιος υπόσχεται να διαφυλάττει με την οφειλόμενη ευσέβεια τους κανόνες και τα δόγματα του Τάγματος, να τηρεί τα ευγενέστερα ιδανικά, και να υπηρετεί την ανθρωπότητα σύμφωνα με το ήθος του Τάγματος, το οποίο περιγράφεται στο βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020). Επίσης, τα μέλη του τρίτου βαθμού του SPOUI είναι υπεύθυνα για τη διοίκηση διαφόρων επιστημονικών και τεχνολογικών εργαστηρίων και πληροφοριακών κόμβων του Τάγματός μας διεθνώς, και πρέπει να διαθέτουν ισχυρές συνθετικές ικανότητες. Τα διάσημα του τρίτου βαθμού αποτελούνται από την ταινία και το κόσμημα που φέρονται από τα μέλη του πρώτου και του δευτέρου βαθμού, ένα εντυπωσιακό περίζωμα που φέρεται αποκλειστικώς από τα μέλη του τρίτου βαθμού, μια χρυσή καδένα από την οποία κρεμάται ένα χαρακτηριστικό κόσμημα αυτού του βαθμού, και έναν πίλο από μωβ-πορφυρό βελούδο διακοσμημένο στην εμπρόσθια πλευρά του με ένα χρυσό κόσμημα που εικονίζει τον θυρεό του SPOUI. Ο Μέγας Διδάσκαλος του Τάγματος και εκείνα τα μέλη του τρίτου βαθμού που αποτελούν ενεργά μέλη του Μεγάλου Συμβουλίου του Τάγματος φέρουν τα δικά τους αποκλειστικά διάσημα, σύμφωνα με τη Βίβλο των Συνταγμάτων του SPOUI.

Η διάκριση μεταξύ Εσωτερικού και Εξωτερικού Κύκλου:
Όσοι έχουν προχωρημένες γνώσεις και εμπειρίες στον εσωτερισμό γνωρίζουν καλά τη διάκριση μεταξύ του σταδίου του Εξωτερικού Κύκλου (ή των Μικρών Μυστηρίων) και του σταδίου του Εσωτερικού Κύκλου (ή των Μεγάλων Μυστηρίων).
Οι σοβαρές μυστικές αδελφότητες είναι δομημένες σε ομόκεντρους κύκλους, και ορισμένοι από αυτούς τους κύκλους αποτελούν τη ζώνη του
Εξωτερικού Κύκλου ή των Μικρών Μυστηρίων, στην οποία ένας αναζητητής ανώτερης γνώσης μπορεί να παραμείνει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να διαπιστώσει αν αυτός είναι ο δικός του δρόμος, χωρίς αυτό να συνεπάγεται κρίσιμες δεσμεύσεις από την πλευρά του ή από την πλευρά της αντίστοιχης μυστικής αδελφότητας.

Στην ιστορία του εσωτερισμού, είναι γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Εξωτερικού Κύκλου δεν μπορούν να προχωρήσουν στον Εσωτερικό Κύκλο ή, σε κάποια φάση, αποχωρούν πλήρως, καθώς, στην περίπτωσή τους, ο σπόρος του Λόγου πέφτει σε ρηχό, ή σε πτωχό, ή σε βραχώδες έδαφος και δεν μπορεί να ευδοκιμήσει ή να παράγει αξιόλογους καρπούς, και μόνο μια μικρή μειοψηφία προχωρεί στον Εσωτερικό Κύκλο. Εξ ου και, ορισμένες φορές, δημιουργούνται ψευδοεσωτεριστικά Τάγματα από απόβλητους και περιθωριακούς παράγοντες του εσωτεριστικού χώρου. Στο Τάγμα των Ur-Illuminati, χρησιμοποιούμε διαφόρους οργανισμούς και ειδικές τεκτονικές Στοές που ασκούν ένα απλοποιημένο, συνοπτικό Τυπικό του Τύπου των Μέμφις–Μισραΐμ ως όργανα και στάδια του Εξωτερικού Κύκλου, και υποβάλλουμε τα μέλη του Εξωτερικού Κύκλου σε πολλές εμφανείς και αφανείς δοκιμασίες πριν αποφασίσουμε ποια από αυτά θα μπορούσαν να γίνουν Δόκιμοι Ακόλουθοι του συστήματός μας των Ur-Illuminati. Αυτές οι διακρίσεις και τα αυθεντικά τυπικά του Τάγματος των Ur-Illuminati διευκρινίζονται στο βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020).

Το ημέτερο Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (Ur-Illuminati) περιγράφεται και αυτοπροσδιορίζεται ως ένα «Τάγμα» υπό την παραδοσιακή έννοια, συγκεκριμένα, επειδή «Τάγμα» σημαίνει τη διάταξη και την παράταξη ανθρώπων ή πραγμάτων μεταξύ τους σύμφωνα με μια συγκεκριμένη ακολουθία, ένα συγκεκριμένο μοτίβο, ή μια συγκεκριμένη μέθοδο. Το Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (SPOUI) είναι οργανωμένο με βάση παραδοσιακές ιεραρχικές γραμμές σύμφωνα με το Σύνταγμά του και υπό την εποπτεία του Μεγάλου Διδασκάλου επικουρούμενου από διορισμένους Μεγάλους Αξιωματικούς. Τα μέλη του SPOUI ανά τον κόσμο συγκεντρώνονται και εργάζονται σε τοπικές ομάδες που ονομάζονται Εργαστήρια των Βαθέως Πεφωτισμένων (Ur-Illuminati Laboratories). Κάθε επιμέρους Εργαστήριο Βαθέως Πεφωτισμένων διευθύνεται από τον Έκλαμπρο Διδάσκαλό του, ο οποίος διορίζεται από τον Εκλαμπρότατο Μέγα Διδάσκαλο του SPOUI. Κάθε Έκλαμπρος Διδάσκαλος ενός Εργαστηρίου Βαθέως Πεφωτισμένων πρέπει να κατέχει τουλάχιστον τον δεύτερο βαθμό του SPOUI. Ο Έκλαμπρος Διδάσκαλος κάθε Εργαστηρίου Βαθέως Πεφωτισμένων, με τη σειρά του, διορίζει τους εξής Αξιωματικούς Εργαστηρίου, οι οποίοι βοηθούν τον Έκλαμπρο Διδάσκαλο να εκτελεί τα καθήκοντά του:
Α´ Καθοδηγητής (ο δεύτερος στη διοικητική ιεραρχία σε ένα Εργαστήριο Βαθέως Πεφωτισμένων, και, σε περίπτωση απουσίας του Εκλάμπρου Διδασκάλου, αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Εκλάμπρου Διδασκάλου),
Β´ Καθοδηγητής (ο αγγελιαφόρος του Εκλάμπρου Διδασκάλου, και, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των τυπικών των βαθμών, καθοδηγεί τους νέους υποψηφίους και τους οδηγεί γύρω από το Εργαστήριο),
Ρήτορας (ο προϊστάμενος έρευνας και επόπτης των ομιλιών που λαμβάνουν χώρα στο Εργαστήριο),
Γραμματέας (τα κύρια καθήκοντα και οι κύριοι ρόλοι είναι να τηρεί τα πρακτικά του Εργαστηρίου, να καταγράφει και να αρχειοθετεί επακριβώς όλα τα πράγματα που πρέπει να γραφθούν, να εισπράξει όλα τα χρήματα που οφείλονται στο Εργαστήριο, να τα καταβάλλει ακριβώς στον Θησαυροφύλακα, και να εκτελέσει κάθε άλλο διοικητικό καθήκον που μπορεί να του ανατεθεί από τον Μέγα Διδάσκαλο του Τάγματος),
Θησαυροφύλακας (υπεύθυνος για όλες τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές),
Τελετάρχης (τα κύρια καθήκοντα και οι κύριοι ρόλοι είναι να οργανώνει πομπές, να διασφαλίζει την ορθή τήρηση του πρωτοκόλλου στις επίσημες διαδικασίες, να καλωσορίζει και να συνοδεύει επισκέπτες και να χειρίζεται θέματα που αφορούν στις δημόσιες σχέσεις του SPOUI και στις σχέσεις του SPOUI με άλλους οργανισμούς),
Αξιωματικός Πληροφοριών (συντάσσει πληροφοριακές εκθέσεις αναφορικώς με υποψηφίους και αναφορικώς με τις δραστηριότητες του Εργαστηρίου), και
Αξιωματικός Ασφάλειας (τα κύρια καθήκοντα και οι κύριοι ρόλοι είναι να διασφαλίζει ότι ή είσοδος στο Εργαστήριο επιτρέπεται μόνο σε εκείνους που όντως το δικαιούνται, και να εμποδίζει αναρμόδια πρόσωπα να λαμβάνουν γνώση του περιεχομένου συζητήσεων που διεξάγονται εντός του Εργαστηρίου).
Γενικές Σύνοδοι του Τάγματος διεξάγονται δύο φορές ετησίως.

Τα Εργαστήρια των Βαθέως Πεφωτισμένων του πρώτου βαθμού ασκούν ενιαία εξουσία επί των τριών βαθμών του Συμβολικού Τεκτονισμού, της Τάξης της Βασιλικής Αψίδας της Ιερουσαλήμ, των τριάντα τριών βαθμών του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου και των ενενήντα επτά βαθμών του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου των Μέμφις–Μισραΐμ, υπό την έννοια ότι άνδρες και γυναίκες που μυούνται στον πρώτο βαθμό του SPOUI αποκτούν εμβριθή και συστηματική γνώση των προαναφερθέντων συστημάτων τεκτονικών βαθμών σύμφωνα με το ήθος, τα τυπικά και την ερμηνευτική μέθοδο που εκτίθενται στο βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020).

Το SPOUI δεν συνδέεται με οποιονδήποτε άλλον οργανισμό, ούτε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ή επίσημη αναγνώριση έχει δοθεί σε οποιοδήποτε άλλο Τάγμα (ή σε οποιαδήποτε άλλη αδελφότητα γενικώς) από το SPOUI. Σύμφωνα με την παραδοσιακή πρακτική, «αναγνώριση» («recognition») δίδεται μόνο σε άτομα που έχουν γίνει κανονικώς μέλη του SPOUI. Η πράξη της «αναγνώρισης» στο επίπεδο του SPOUI ισοδυναμεί με πλήρη ένταξη στο SPOUI, και, σε αντίθεση με τη χρήση της πρακτικής της «αλληλοαναγνώρισης» που γίνεται στο πλαίσιο άλλων πεδίων και άλλων οργανισμών, το SPOUI προβαίνει σε συμφωνίες συνεργασίας με άλλους οργανισμούς αλλά δεν προβαίνει σε υπογραφή συνθηκών «αλληλοαναγνώρισης» με άλλους οργανισμούς και δεν υιοθετεί την πρακτική του «εσωτεριστικού/ταγματικού τουρισμού». Βεβαίως, δεν απαγορεύεται σε μέλη του SPOUI να παρακολουθούν συναντήσεις άλλων Ταγμάτων ως επισκέπτες, ούτε το SPOUI αρνείται αδιακρίτως να συνεργαστεί με άλλους οργανισμούς ελευθεροτεκτόνων ή/και Illuminati, οποτεδήποτε αυτό είναι εφικτό και δεν αντιβαίνει προς τα δόγματα, τους στόχους και την αυτονομία του SPOUI.

Κάποιος μπορεί να προοδεύσει διά μέσου των προαναφερθέντων τριών βαθμών του SPOUI με τρόπο ανάλογο προς τον Συμβολικό Τεκτονισμό, δηλαδή, απαιτείται από αυτόν να επιδείξει την ανωτερότητα του έργου του. Στα Εργαστήριά μας, τα μέλη μας ερευνούν, προετοιμάζουν, παρουσιάζουν και
συζητούν εργασίες σχετικές με τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν το αντικείμενο των αντίστοιχων βαθμών τους στο πλαίσιο του ήθους και του στρατηγικού οράματος του SPOUI, τα οποία εξηγούνται στο παρόν βιβλίο.

Το SPOUI έχει την αυτοσυνειδησία ότι αποτελεί μια Σχολή Σοφίας, και, γι’ αυτόν τον λόγο, ζητείται από κάθε υποψήφιο για μύηση στο SPOUI και από κάθε υποψήφιο για προαγωγή σε έναν υψηλότερο βαθμό του SPOUI να αποδείξει ότι κατέχει επαρκή γνώση των θεμάτων που μελετώνται στο βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020).

Το SPOUI ασχολείται με τη θεολογία, και εμπνέεται από τον χριστιανικό μυστικισμό, τον υπαρξιακό Γνωστικισμό, την Καμπαλά (τόσο την εβραϊκή όσο και τις ευρύτερες καμπαλιστικές παραδόσεις του ευρωπαϊκού εσωτερισμού και του Σουφισμού) και αναρχικά θρησκευτικά κινήματα του ύστερου Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, αλλά με κανέναν τρόπο δεν αποτελεί υποκατάστατο ή αντικαταστάτη των θρησκευτικών/εκκλησιαστικών δεσμών κάποιου. Μας απασχολούν οι θεμελιώδεις πνευματικές στάσεις και αρχές, και όχι οι θρησκευτικοί φορμαλισμοί του καθενός.

Σε αντίθεση προς άλλες αδελφότητες, οι οποίες προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους μέσω δημοσίων σχέσεων και βέβηλων μορφών φιλανθρωπίας (χρησιμοποιώντας τη φιλανθρωπία ως εργαλείο μάρκετινγκ ή ακόμη και ως μηχανισμό ξεπλύματος ανόμου χρήματος), το SPOUI υποστηρίζει ότι η φιλανθρωπική του δραστηριότητα συνίσταται στην καλλιέργεια των ψυχών των μελών του και στην ανάπτυξη και εφαρμογή των κοινωνικο-πολιτικών του σχεδίων. Πέρα από αυτά, τα μέλη του SPOUI, ως άτομα, μπορούν να προβούν καταλλήλως σε οποιεσδήποτε φιλανθρωπικές ή άλλες δωρεές μέσω των διαύλων που τα ίδια επιλέγουν

Οι μυημένοι στο SPOUI υποχρεούνται να δώσουν όρκους επί της Αγίας Γραφής, αλλά οι όρκοι τους, αντί να προσκρούουν στις κοινωνικο-πολιτικές και θρησκευτικές τους δοξασίες, αποσκοπούν στο να εντατικοποιήσουν την επίγνωσή τους ότι το SPOUI εργάζεται στη σφαίρα του «ιερού». Αναφορικώς με τους όρκους μυστικότητας των μυημένων, ειδικώς, το SPOUI ζητεί από τα μέλη του να δώσουν όρκους, επειδή, κατ’ αυτόν τον τρόπο, αποσκοπεί στο να καλλιεργήσει και να αναπτύξει τη συμβολική σκέψη των μελών του. Στην πραγματικότητα, μέσω των όρκων μυστικότητας, το SPOUI διδάσκει στα μέλη του ότι, μέσα στο φθαρτό τους πλαίσιο, μπορούν να βρουν το πιο σημαντικό μυστικό, δηλαδή, τη θεία χάρη, και, συνεπώς, τη δική τους θειότητα. Πολλοί εσωτεριστές έχουν, πράγματι, υπ’ όψη τους εκείνη την ιστορία την οποία μετέφρασε ο διακεκριμένος φιλόλογος και οριενταλιστής Μαξ Μίλερ (Max Müller) στον δέκατο ένατο αιώνα και έχει ως εξής: οι αρχαίοι Ινδοάριοι θεοί αποφάσισαν πού ήταν καλύτερα να κρύψουν τη θειότητα από το ανθρώπινο είδος. Αφού συζήτησαν τα ενδεχόμενα να κρύψουν το Μέγα Μυστικό επάνω στην κορυφή του υψηλότερου βουνού, να το θάψουν στα πιο απομονωμένα μέρη της γης, ή να το βυθίσουν στον πυθμένα του πλατύτερου ωκεανού, οι θεοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, ανεξαρτήτως του πού θα έκρυβαν το Μέγα Μυστικό, οι άνθρωποι τελικώς θα το ανακάλυπταν εξαιτίας της εφευρετικότητας και της αεικινησίας της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, τελικώς, ο γηραιότερος και σοφότερος από τους θεούς εισηγήθηκε ότι θα έπρεπε να τυλίξουν τη θειότητα μέσα στο ίδιο το ανθρώπινο ον, επειδή αυτό είναι το τελευταίο μέρος στο οποίο οι άνθρωποι θα κοίταζαν ποτέ· αυτό ίσχυε και όντως ισχύει ακόμη.

Σε αντίθεση προς τη νοοτροπία των αυτοαποκαλούμενων «κανονικών» ελευθεροτεκτονικών Μεγάλων Στοών και σε αντίθεση προς κάθε εξουσιαστική γκουρουιστική ομάδα, αποφεύγουμε ενσυνειδήτως να διεκδικήσουμε κι εμείς ένα ποντιφικάτο και να ενδώσουμε στη γραφειοκρατικοποίηση της πνευματικότητας. Επίσης, σαφώς αποφεύγουμε τις νεοποχίτικες (New Age) ρητορικές και παραμυθολογικές «αιμορροΐδες», σύμφωνα με την εμπνέουσα ορολογία του φίλου Αμερικανού ερευνητή Μιγκέλ Κόνερ. Επιδιώκουμε να αναδεικνύουμε τις ατελείωτες υπαρξιακές δυνατότητες της ανθρωπότητας, να φανερώνουμε ιερές και βέβηλες πληροφορίες που συμβάλλουν στην ελευθερία του ανθρώπου, να καλλιεργούμε ένα ηρωικό-πολεμικό ήθος, να διαυγάζουμε την τραγικότητα της ύπαρξης, και να αναπτύσσουμε την ενόραση των ανθρώπων αντί απλώς να τους προωθούμε «απαντήσεις». Υπάρχουν ήδη υπερβολικώς πολλοί θεσμοί με τους θεούς τους «εκεί έξω», που είναι γεμάτοι με «απαντήσεις» (για το πώς να ζείτε τη ζωή σας και το πώς να λέτε στους άλλους να ζουν τη ζωή τους), ενώ ουσιαστικώς οικοδομούν φυλακές κτισμένες με «λίθους αγάπης» και χαμαιτυπεία κτισμένα από «τούβλα της Θρησκείας», όπως έχει γλαφυρώς επισημάνει ο μεγάλος Βρετανός λογοτέχνης Γουίλιαμ Μπλέικ. Αν θέλετε γλυκερά λόγια, αν θέλετε συναναστροφές που να τρέφουν τη ματαιοδοξία σας, αν αναζητείτε μια λέσχη γλοιωδών αστών για μικρορουσφέτια και δείπνα, αν ανέχεστε/αποδέχεστε να ανήκετε σε μια «εσωτεριστική αδελφότητα» στην οποία συμμετέχουν ή και άρχουν πρόσωπα που ενσαρκώνουν την πνευματική ασημαντότητα, αν αποδίδετε μεγαλύτερη σημασία στην τελετουργία (στο τυπικό) από ό,τι στο ήθος (στον εσωτερικό κόσμο) των προσώπων που συμμετέχουν σε μια τελετουργία, και αν θέλετε να εναποθέσετε το πνεύμα σας και τις υπαρξιακές ευθύνες σας σε κάποιες ακλόνητες βεβαιότητες, τότε μάλλον το Τάγμα μας των Ur-Illuminati (SPOUI) δεν είναι για εσάς.



Υπό την καθοδήγηση του Δρ. Νικόλαου Λάου και του Μεγάλου Συμβουλίου, το Τάγμα μας των Ur-Illuminati (SPOUI) είναι και λειτουργεί ως μια Ενάρετη Ασύμμετρη Απειλή και Συνεχής Συνωμοσία εναντίον των αρχών και των εξουσιών που εμποδίζουν τον φωτισμό, την απελευθέρωση και την ευημερία της ανθρωπότητας . . . Το Τάγμα μας των Ur-Illuminati (SPOUI) λειτουργεί ως μια ορθολογική Επαναστατική Αριστοκρατία, η οποία διαμορφώνει και καθοδηγεί το «συνειδητό στοιχείο» ώστε, πρώτον, να αντενεργεί στον λόγο και στις συνδιαλλαγές των κρατικών γραφειοκρατιών, στον διαπλεκόμενο καπιταλισμό και στις μυθολογίες του εθνικισμού, του κρατισμού και του αστικού συστήματος και, δεύτερον, να προωθεί τη στιβαρή θέσμιση της Ελεύθερης Αγοράς νοούμενης ως ενός ελεύθερου κοινωνικού χώρου γενικώς, που εξασφαλίζει την ελευθερία του ανθρώπου σε πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (και όχι, βεβαίως, ως ενός καπιταλιστικού θεσμού που εξασφαλίζει μόνο την ελευθερία του κεφαλαίου).

Υπό την καθοδήγηση του Δρ. Νικόλαου Λάου και του Μεγάλου Συμβουλίου, το SPOUI αποτελεί μια φιλοσοφία (ως τρόπος ζωής) και μια συνεχή συνωμοσία (ως τρόπος πολιτικής δράσης) για την πιο ριζοσπαστική απελευθέρωση του ανθρώπου, μέσω μιας μεγάλης, πολυεπίπεδης σύνθεσης η οποία περιλαμβάνει: όπως εξηγεί και εισηγείται ο Δρ. Νικόλαος Λάος στο Εγχειρίδιο Διδασκάλων, όπου και πραγματώνει την προαναφερθείσα μεγάλη σύνθεση στο πλαίσιο του ερευνητικού του προγράμματος του Βαθέος Φωτισμού (Ur-Illuminism).

Παραδοσιοκρατία και Αναρχο-Μοναρχισμός

Στο βιβλίο του Εγχειρίδιο Διδασκάλων, ο Δρ. Νικόλαος Λάος παραθέτει, μεταξύ άλλων, μια ολοκληρωμένη στρατηγική πολιτική πρόταση-ιδεολογία και εξηγεί τι ακριβώς σημαίνουν οι όροι «παραδοσιοκρατία» και «αναρχο-μοναρχισμός». Η έννοια του αναρχο-μοναρχισμού μπορεί αρχικώς να φαίνεται σε κάποιους από εσάς σαν το άκρον άωτον της αντίφασης, αλλά, αφού διαβάσετε το προαναφερθέν βιβλίο του Δρ. Λάου, θα συνειδητοποιήσετε ότι αποτελεί ένα πολύ δημιουργικό και θετικό παράδοξο. Σε μια τηλεοπτική συνέντευξή του, ο μεγάλος σουρεαλιστής ζωγράφος Σαλβαντόρ Νταλί (Salvador Dalí) ρωτήθηκε για το ποιες ήταν, συγκεκριμένα, οι πολιτικές του πεποιθήσεις, και εκείνος απάντησε ότι ήταν αναρχο-μοναρχικός. Σε ένα κείμενό του με τίτλο Η Προσωρινή Αυτόνομη Ζώνη (The Temporary Autonomous Zone), ο Αμερικανός αναρχικός Πίτερ Λάμπορν Γουίλσον (Peter Lamborn Wilson), γνωστός με το ψευδώνυμο Hakim Bey, αναφέρεται στο κίνημα των Ρώσων «Ναρόντνικων» αναρχικών, οι οποίοι ανέπτυξαν μια επαναστατική προπαγάνδα στο όνομα του Τσάρου, διακηρύσσοντας την ελευθερία από τη δουλοπαροικία και καλώντας τις μάζες να ανατρέψουν την κυβέρνηση, η οποία, καθώς ήταν διεφθαρμένη και εκμεταλλευτική, είχε αποκόψει τον Τσάρο από τον αγαπημένο λαό του και τη γη του. Ένα παρόμοιο σκεπτικό αναπτύχθηκε και στο πλαίσιο του Αγγλικού Εμφυλίου Πολέμου από τους οπαδούς της Εθνικής Επαναστατικής «Μοναρχίας της Πέμπτης Ημέρας», η οποία εμπνεόταν από το προφητικό βιβλίο του Δανιήλ της Παλαιάς Διαθήκης, θεωρώντας ότι η πέμπτη και έσχατη μεγάλη μοναρχία θα είναι εκείνη στην οποία θα ενθρονιστεί ο Χριστός, και, άρα, θα πρόκειται για μια καθαρώς υπερβατική μοναρχία (Δανιήλ, κεφάλαια 2 και 7, και Αποκάλυψη, κεφάλαιο 20). Εξ ου και στο βιβλίο του Εγχειρίδιο Διδασκάλων ο Δρ. Λάος κάνει λόγο για μια «εσωτερική θεοκρατία», και αποφαίνεται ότι ο αναρχισμός δεν πρέπει να θεωρείται σαν το άκρο της δημοκρατίας (που δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο εκτός από οχλοκρατία, δημαγωγία και χάος), αλλά πρέπει να γίνεται κατανοητός ως η γενίκευση της αριστοκρατίας, δηλαδή, ως ένα αριστοκρατικό ιδεώδες στο οποίο κάθε άνθρωπος είναι (και αντιμετωπίζεται ως) ένας αριστοκράτης (τουλάχιστον «δυνάμει»), υπό τη βαθιά, φιλοσοφική έννοια του όρου. Υπό αυτήν την έννοια, ο Δρ. Λάος προσωπικώς και το SPOUI γενικώς δεν ανήκουν στην πολιτική παράδοση της νεοτερικής αστικής δημοκρατίας και του νεοτερικού έθνους-κράτους, αλλά υποστηρίζουν την αριστοκρατική πολιτική θεωρία του Πλάτωνα, επάνω στην οποία είναι θεμελιωμένη η εκδοχή της ελευθεριακής παγκοσμιότητας (libertarian globalism) που εισηγούνται. Σε αυτό το πλαίσιο και, συγκεκριμένα, από τη σκοπιά του αναρχο-μοναρχισμού, η μοναρχία μπορεί να επανερμηνευθεί ως μια έννοια που υπηρετεί την ελευθεριακότητα (libertarianism), εφόσον μπορούμε να δούμε τη μοναρχία ως ένα σύμβολο «κυριαρχίας» που αντανακλάται στην κυριαρχία του ελεύθερου ατόμου.

Ο Αναρχο-Μοναρχισμός που εισηγούμαστε αποτελεί μια ουσιαστική απάντηση προς όσους ισχυρίζονται ότι κάθε τύπος Αναρχισμού είναι ασυνεπής και παράλογος. Ο ισχυρισμός ότι ο Αναρχισμός είναι ασυνεπής και παράλογος ισχύει όταν ο Αναρχισμός έχει τη μορφή μιας θεωρίας του τύπου «όλα-ή-τίποτε» υπό την απολυταρχική έννοια του όρου. Όμως, ο πολιτικός Αναρχισμός δεν ταυτίζεται κατ’ ανάγκη με τη σκεπτικιστική μετα-θεμελιοκρατική κριτική σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει ή δεν πρέπει να υπάρχει καμία άρχουσα, κατευθυντήρια αρχή ή αυθεντία-εξουσία. Τουναντίον, ο σοβαρός πολιτικός Αναρχισμός υποστηρίζει ότι υπάρχουν νόμιμες αυθεντίες-εξουσίες (π.χ., πολύ απλοϊκά, ο καθηγητής Ιατρικής είναι μια νόμιμη αυθεντία-εξουσία επί της Ιατρικής, που δικαιούται να επιβάλλεται επί της ιατρικής άποψης ενός μανάβη), αλλά συγχρόνως ο σοβαρός πολιτικός Αναρχισμός επισημαίνει και προειδοποιεί (λαμβάνοντας μια αντίστοιχη μαχητική στάση) ότι συχνά η πολιτική δύναμη εκφυλίζεται πνευματικώς-ηθικώς και έτσι χάνει την αυθεντία και τη νομιμότητά της. Εξ ου και ο πολιτικός Αναρχισμός καταδικάζει, όχι την ύπαρξη Αρχής καθ’ εαυτή, αλλά τον εκφυλισμό μιας Αρχής σε ένα αυθαίρετο (απονομιμοποιημένο) εξουσιαστικό σύστημα (για παράδειγμα, στη Σοβιετική Ρωσία, ο διεθνιστικός ανθρωπιστικός κομμουνισμός εκφυλίστηκε ταχύτατα σε ένα γραφειοκρατικό φασιστικό-σοσιαλιστικό καθεστώς που παρήγαγε ένα τερατώδες σύστημα καταπίεσης και γέννησε ακόμη και το μετασοβιετικό καθεστώς ολιγαρχίας και μαφιοκρατίας που επιβλήθηκε στη Ρωσία στη δεκαετία του 1990 και συνδυάστηκε με ένα πρότυπο νεοτσαρικού κρατισμού στη δεκαετία του 2000· το εθνικοαπελευρωτικό κίνημα του Εβραϊσμού εκφυλίστηκε σε ένα σύστημα κρατικού εξουσιασμού και θεσμοθετημένης διαφθοράς που κατέστη ιδιαιτέρως εμφανές κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Αριέλ Σαρόν και του Μπένταζμιν Νετανιάχου στις δεκαετίες του 2000 και του 2010· το λατινοαμερικανικό κίνημα κοινωνικής απελευθέρωσης εκφυλίστηκε στη Βραζιλία με την επιβολή της νεοφασιστικής κυβέρνησης του Μπολσονάρο στη δεκαετία του 2010· το ταξικό σύστημα που είναι εγγενές μέσα στο αστικό σύστημα των Η.Π.Α. δεν επέτρεψε ούτε καν την υπέρβαση του ρατσισμού σε αυτήν τη χώρα, παρά τη νίκη των Βορείων στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, όπως κατέστησε δραματικώς σαφές το κίνημα αντίδρασης που προκάλεσε η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ το 2020, κ.ο.κ.). Όσο περισσότερη Γνώση αποκτούμε, τόσο περισσότερο επιλέγουμε την «έκσταση» αντί της κομφορμιστικής «ψυχαγωγίας» ως τρόπο ζωής. Όσο περισσότερη Γνώση αποκτούμε, τόσο περισσότερο επαναστατική συνείδηση αναπτύσσουμε, διότι η διεύρυνση της συνείδησης επιφέρει ελευθερία, και η ελευθερία επιφέρει μια πεφωτισμένη κριτική και αναδόμηση των κατασκευών του κόσμου τούτου. Στο πλαίσιο της φιλοσοφίας και της πολιτικής θεωρίας που εισηγείται ο Δρ. Νικόλαος Λάος στο βιβλίο του Εγχειρίδιο Διδασκάλων, η πολιτική Αρχή πρέπει να λειτουργεί ως ο εγγυητής και προστάτης της μεταφυσικώς θεμελιωμένης ιερότητας του ανθρώπινου όντος, δηλαδή, πρέπει να έχει μια μετα-πολιτική αναφορά, η οποία θα εγγυάται την υποταγή της πολιτικής σε απόλυτες υπερ-πολιτικές αρχές και αξίες και, υπό αυτήν την έννοια, θα δικαιώνει και θα επικαιροποιεί το πλατωνικό όραμα του Φιλόσοφου-Βασιλέα.

Το Απολλώνιο και το Διονυσιακό Στοιχείο

Ο αναρχο-μοναρχισμός και η παραδοσιοκρατία που εισηγούμαστε απορρέουν από μια ηθική και υπαρξιακή στάση της οποίας τις καταβολές ανιχνεύουμε ήδη στην προσωκρατική φιλοσοφία, και, συγκεκριμένα, σε μια σύνθεση του «απολλώνιου στοιχείου», όπως το εκφράζει, λ.χ., ο Ξενοφάνης, και του «διονυσιακού στοιχείου», όπως το εκφράζει, λ.χ., ο Εμπεδοκλής. Εκπροσωπώντας το πνεύμα του Απόλλωνα, δηλαδή, ένα πνεύμα ηθικού ορθολογισμού και ιστορικής πράξης, ο Ξενοφάνης υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος, με συνεχή και συστηματική προσπάθεια για διεύρυνση της γνώσης και με ενεργό και συνειδητή συμμετοχή στη ζωή, μπορεί να βελτιώσει το υπαρξιακό καταστατικό του. Συνεπώς, η φιλοσοφία του Ξενοφάνη τονίζει την αγωνιστική όψη της ζωής, καθώς ερμηνεύει τη ζωή κυρίως ως μια προσπάθεια προόδου βασισμένη στην ανθρώπινη εργασία. Επίσης, ο Ξενοφάνης συναρτά την ευνομία και την ευδαιμονία της πόλης με την πνευματική καλλιέργεια. Αναδεικνύοντας, με λογικο-ηθικά κριτήρια, τη σοφία (και όχι την επιβολή, την πολιτική δύναμη καθ’ εαυτή) σε βάση της πολιτικής ευημερίας, ο Ξενοφάνης αναδεικνύεται σε πρόδρομο της πλατωνικής πολιτικής θεωρίας, και ενισχύει το αρχαίο ελληνικό στοιχείο της ευσέβειας καθώς και το αρχαίο ελληνικό αίτημα για τη μύηση του ανθρώπου στο αγαθό-καθ’ εαυτό, το οποίο προτάσσεται ρητώς στο πλαίσιο του αρχαίου ελληνικού μυστικισμού. Εκπροσωπώντας το πνεύμα του Διονύσου, και, συγκεκριμένα, τον «διονυσιακό μυστικισμό», και ακολουθώντας την ορφικο-πυθαγόρεια μυητική παράδοση, ο Εμπεδοκλής αρθρώνει μια φιλοσοφία της ηθικής και της ύπαρξης σύμφωνα με την οποία το θρησκευτικό στοιχείο είναι αρρήκτως συνδεδεμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη, η οποία μακαρίζεται όταν έχει θεογνωσία, ενώ θεωρείται άθλια («δειλή») στην περίπτωση κατά την οποία «σκοτόεσσα θεών περί δόξα μέμηλεν» (Β´ 132). Εξ ου και, στο πλαίσιο του «διονυσιακού μυστικισμού» της φιλοσοφίας του Εμπεδοκλή, η πορεία της ανθρώπινης συνείδησης προς την αλήθεια εκκινεί από την επίκληση στη Μούσα, η οποία συμβολίζει την ενσάρκωση της ανώτερης σοφίας (βλ. Jean Voilquin, Les Penseurs Grecs avant Socrate: De Thalès de Milet à Prodicos, Paris: Flammarion, 1964). Υπό αυτό το φιλοσοφικό πρίσμα, θεωρούμε ότι κάθε πολιτική θεωρία η οποία ομολογεί και κηρύσσει την επιβολή (ή τον νόμο της δύναμης) ως την πεμπτουσία της κοινωνικής-πολιτικής ζωής αποτελεί μια έκφραση πολιτιστικής βαρβαρότητας και ψυχασθένειας. Το γεγονός ότι όντως πολιτιστικώς βάρβαρα και όντως ψυχασθενή πρόσωπα φαίνεται να επικράτησαν στη νεοτερική πολιτική ιστορία, στα περισσότερα έθνη-κράτη, και, σε μεγάλο βαθμό, να διαμόρφωσαν τη νεοτερική πολιτική ιστορία δεν αποτελεί πειστικό λόγο για να απαρνηθούμε τη φιλοσοφική αλήθεια, εφόσον δεν επιδιώκουμε την ιστορική μας αυτοπραγμάτωση μέσω της πολιτιστικής βαρβαρότητας και της ψυχασθένειας, αλλά μέσω της αριστοκρατικής μας φιλοσοφίας, ενεργώντας μέσα στον νεοτερικό κόσμο ως μια «ενάρετη ασύμμετρη απειλή» και έχοντας οργανώσει το Τάγμα μας σε διάφορους εξειδικευμένους ομόκεντρους κύκλους-δακτυλίους. Ομοίως, θεωρούμε ως έκφραση πολιτιστικής βαρβαρότητας και ψυχασθένειας κάθε πολιτική και ηθική θεωρία που υποστηρίζει μια ριζοσπαστική εκκοσμίκευση στο πλαίσιο της οποίας χωρίζεται το πράγμα ή το ον από το έσχατο νόημά του και υπόκειται μόνο σε ιστορικές σκοπιμότητες.

Ο αναρχο-μοναρχισμός, όπως τον εννοεί και τον προωθεί το Τάγμα μας των Ur-Illuminati (SPOUI), ευρισκόμενος στην αιχμή της παραδοσιακής αγγλοσαξονικής ιδεολογικής πρωτοπορίας, διακρίνεται σαφώς από και αντιτίθεται σαφώς προς: (i) τον «lifestyle-αναρχισμό» (ένα ακαθόριστο, αντιφατικό μείγμα ιδεών που χαρακτηρίζεται πρωτίστως από ανορθολογισμό και ψυχολογική και ιδεολογική σύγχυση, όπως έχει ορθώς εξηγήσει, λ.χ., ο Murray Bookchin στο βιβλίο του Αυθορμητισμός και Οργάνωση)· (ii) τον «αναρχο-μηδενισμό» (μια ιδεολογία εστιασμένη στην καταστροφή χωρίς πρόταση για την οικοδόμηση μιας άλλης, καλύτερης κοινωνίας, η οποία θα αντικαταστήσει την κοινωνία που θα καταστραφεί)· και (iii) τον «προβοκατόρικο αναρχισμό» (ο «προβοκατόρικος αναρχισμός» αποτελεί έναν πνευματικώς συγχυσμένο και αποπροσανατολισμένο χώρο ακτιβιστικών ομάδων, τόσο «ακροαριστερών» όσο και «ακροδεξιών», που όχι μόνο δεν διαθέτουν ένα σοβαρό ιδεολογικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο, αλλά και συχνά αποτελούν δεξαμενές και καταφύγια πρακτόρων παραπληροφόρησης και τρομοκρατών-δολοφόνων χειραγωγούμενων από κρατικές μυστικές υπηρεσίες, περιλαμβάνοντας «patsies», δηλαδή, πρόσωπα που είναι πολύ δεκτικά στην εκμετάλλευση και στην πλύση εγκεφάλου και γι’ αυτόν τον λόγο εξαπατώνται και εξαπατούν ή και χρησιμοποιούνται για να αποτελέσουν τους «επίσημους», φαινομενικούς ενόχους για τη διάπραξη εγκλημάτων στο πλαίσιο ψυχολογικών επιχειρήσεων του «βαθέος κράτους»).

Για εμάς, το πρωταρχικό ζητούμενο δεν είναι η επιτυχία («επιτυχία» μπορεί να έχει και μια «μετοχή-φούσκα», ή μια «εταιρεία-κέλυφος», ή ένα εσωτερικώς ευτελές προϊόν/υποκείμενο του πολιτισμού του θεάματος). Για εμάς, το πρωταρχικό ζητούμενο είναι η αξία (π.χ., ανεξαρτήτως του αν, κατά καιρούς, αδικείται ή ευνοείται από αγοραίους παράγοντες, το κρίσιμο στοιχείο για μια μετοχή, ή για μια εταιρεία, ή για μια ιστορική δράση γενικώς είναι η πραγματική ή εσωτερική της αξία). Η πραγματική ή εσωτερική αξία είναι η καθοδηγητική αρχή του στρατηγιστή, σε αντιδιαστολή προς τον κερδοσκόπο και τον δημοσιοσχεσίτη. Γι’ αυτόν τον λόγο, κατ’ επέκταση, δεν επιδιώκουμε να «επιτύχουμε» με το να προσαρμοστούμε στην «αγορά» και να ικανοποιήσουμε τους πάντες, αλλά επιδιώκουμε να κατακτήσουμε την «αγορά» με την αξία μας και να επιβάλλουμε τις αξίες μας.

Το Θεολογικό Υπόβαθρο του Αναρχο-Μοναρχισμού:
Η Παραδοσιοκρατική Θεώρηση του SPOUI

Στο χωρίο Ματθαίος 4:18–19, διαβάζουμε το εξής: «Και ο Ιησούς περπατώντας κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Σίμωνα, που λέγεται Πέτρος, και τον Ανδρέα τον αδελφό του, να ρίχνουν δίχτυ στη θάλασσα· επειδή ήταν ψαράδες. Και τους λέει: Ελάτε πίσω μου, και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Πολλοί από όσους μελετούν και υιοθετούν το Ευαγγέλιο του Χριστού προσδιορίζουν αυτή την επιλογή τους με κριτήριο το τι έχει κάνει ή τι θα κάνει ο Χριστός γι’ αυτούς. Εξ ου και η συνείδησή τους είναι επικεντρωμένη σε αιτήματα και παρακλήσεις του τύπου «Κύριε θεράπευσε», «Κύριε προστάτευσε», «Κύριε προμήθευσε» κ.ο.κ. Έχουν ένα πλήθος πραγμάτων που θέλουν ο Κύριος να κάνει γι’ αυτούς. Παρόμοιο είναι το ήθος και των εκφυλισμένων ελευθεροτεκτόνων και, γενικώς, των εκφυλισμένων εσωτεριστών. Όμως, στο προαναφερθέν χωρίο της Καινής Διαθήκης, διαπιστώνουμε μια συνταρακτικής σημασίας λεπτομέρεια: Πρώτον, ο Χριστός είπε στους υποψήφιους μαθητές του ότι αυτό που έκαναν, η εργασία που ασκούσαν, έως τότε μπορεί να μην ήταν κάτι ασήμαντο, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι ο τελικός σκοπός της ζωής τους. Το ψάρεμα, εν προκειμένω, δεν θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα της ζωής τους. Δεύτερον, ο Χριστός δεν τους κάλεσε με κριτήριο και κίνητρο το τι μπορεί ο ίδιος να κάνει γι’ αυτούς, αλλά με κριτήριο και κίνητρο το τι θα κάνουν εκείνοι για εκείνον.

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ: Το ημέτερο Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (Scholarly and Political Order of the Ur-Illuminati), SPOUI, απευθύνεται στους υποψηφίους του ανά τον κόσμο, όχι προτάσσοντας το τι θα κάνει το Τάγμα για αυτούς, αλλά το τι θα ζητήσει το Τάγμα από αυτούς και τι θα αναθέσει το Τάγμα σε αυτούς

Ο Χριστός κομίζει μια υπαρξιακή πρόταση σωτηρίας για να μπορούμε να κάνουμε για εκείνον και κυρίως για να είμαστε όπως εκείνος, δηλαδή, «κύριοι». Θα επανέλθω σε λίγο στο τι ακριβώς σημαίνει το να είμαστε όπως εκείνος, δηλαδή, «κύριοι». Παρομοίως, κάθε αυθεντική εσωτεριστική «σχολή» διδάσκει την υπαρξιακή κυριότητα. Όμως, προηγουμένως, θα ήθελα να επισημάνω το εξής: όταν πολλοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως χριστιανοί λένε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο «Κύριος» (όπως και όταν πολλοί ελευθεροτέκτονες ομολογούν την κυριότητα του Μ∴Α∴Τ∴Σ∴ και διακηρύσσουν την πίστη τους προς το Τάγμα τους), δεν γνωρίζουν ακριβώς τι λένε. Νομίζουν ότι ο Κύριος (ο Μ∴Α∴Τ∴Σ∴ ή έστω το Τάγμα) είναι κάτι σαν την πυροσβεστική φωλιά στα κτήρια, που τη χρησιμοποιούμε μόνο όταν στο κτήριο προκύψει κάποια πυρκαγιά, και, κατ’ αναλογία, σπεύδουν προς τον Κύριο μόνο όταν έχουν προβλήματα και, άρα, θέλουν να ζητήσουν ο Κύριος να κάνει κάτι γι’ αυτούς. Αντιθέτως, στο προαναφερθέν χωρίο της Καινής Διαθήκης, ο Ιησούς ομιλεί με τρόπο που σημαίνει το εξής: «θέλω να με ακολουθήσετε διότι έχω πράγματα που θέλω να κάνετε εσείς για εμένα». Είναι ένα κήρυγμα που, αν το συνειδητοποιήσει κάποιος, δεν επιφέρει εύκολα δοξολογίες και ευχαριστίες και «ουζέ». . . Πολλοί συμμετέχουν στην Εκκλησία ή σε εσωτεριστικές «σχολές» για να μάθουν τι θα κάνει ο «Κύριος» ή το «Σύστημα» γι’ αυτούς, αλλά, όταν πληροφορηθούν τι πρέπει να κάνουν οι ίδιοι, στριμώχνονται ψυχικώς . . .

«Ελάτε μαζί μου, ακολουθήστε με, διότι έχω πράγματα που θέλω να κάνετε εσείς για εμένα. Θέλω να σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Ευαγγελισμός σημαίνει διάδοση των καλών ειδήσεων. Εν προκειμένω, όμως, ο Ιησούς δεν λέει «σας καλώ να ευαγγελίσετε», αλλά «σας καλώ να γίνετε ψαράδες»: η διαφορά είναι ότι ο «ευαγγελισμός» λέει τις καλές ειδήσεις, ενώ το «ψάρεμα» λέει τις καλές ειδήσεις περιέχοντας συγχρόνως κι ένα «αγκίστρι». Για καθέναν άνθρωπο, υπάρχει το κατάλληλο δόλωμα και το κατάλληλο αγκίστρι ώστε οι ψαράδες ανθρώπων να μπορούν να τον ψαρέψουν. Αυτό λέει ο Χριστός. Σε συνεργασία με το Άγιο Πνεύμα, μπορούμε να βρούμε ποιο είναι το κατάλληλο δόλωμα και το κατάλληλο αγκίστρι για κάθε άνθρωπο· αυτό που ταιριάζει και είναι σημαντικό για τον καθένα προσωπικώς.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Σαύλου (πριν μεταστραφεί στον Χριστιανισμό και ονομαστεί Παύλος), όταν ήταν ένας ιουδαίος νομικός που καταδίωκε τον Χριστιανισμό, το κατάλληλο «δόλωμα» για να πιαστεί στο «αγκίστρι» τού Χριστιανισμού ήταν μια πρόσκληση για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» και η προειδοποίηση ότι «κλοτσάει σε καρφιά» (Πράξεις 9:4), δηλαδή, στην περίπτωσή του, το κατάλληλο δόλωμα δεν ήταν μια μειλίχια προσέγγιση, αλλά μια στιβαρή προειδοποίηση και μια τρομακτική επισήμανση (το να κλοτσάς σε καρφιά μπορεί να αποβεί πολύ «σκληρό» και επικίνδυνο). Ο Παύλος έλαβε το μήνυμα και το υιοθέτησε αμέσως. Εξ ου και μετανόησε, ενώ, σε διαφορετική περίπτωση, αν συνέχιζε να κλοτσάει σε καρφιά, η επιλογή του θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για εκείνον.

Επίσης, στο χωρίο Πράξεις 9:15, διαβάζουμε ότι ο Κύριος είπε στον Ανανία, ο οποίος κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στη Δαμασκό, να πάει στον «φοβερό και τρομερό» διώκτη των χριστιανών Σαύλο (μετέπειτα Παύλο) λέγοντας τα εξής: «Ανανία! . . . Αφού σηκωθείς, πήγαινε στην οδό που λέγεται Ευθεία, και στο σπίτι του Ιούδα ζήτησε κάποιον που λέγεται Σαύλος, από την Ταρσό . . . Πήγαινε, δεδομένου ότι αυτός είναι ένα εκλεκτό σκεύος σε εμένα, για να βαστάξει το όνομά μου μπροστά σε έθνη και βασιλείς και στους υιούς Ισραήλ· επειδή εγώ θα του δείξω όσα πρέπει να πάθει για χάρη του ονόματός μου». Σε αυτήν την περίπτωση, διαπιστώνουμε τα εξής: Πρώτον, ο Κύριος αναθέτει μια επικίνδυνη αποστολή στον Ανανία, δηλαδή, του αναθέτει να προσεγγίσει έναν έως τότε αντίπαλο. Δεύτερον, ο Κύριος καλεί τον Παύλο να αναλάβει διακονία εξηγώντας του όχι τη δόξα της διακονίας, αλλά το τι πρόκειται να πάθει εξαιτίας της διακονίας. Πόσοι, άραγε, θα ανταποκρίνονταν θετικώς στην πρόσκληση να στρατευθούν σε έναν υψηλόφρονα σκοπό αν, αντί να τους μιλήσουν πρωτίστως για τη δόξα και τα προνόμια που θα τους απέφερε η στρατολόγησής τους, τους μιλούσαν πρωτίστως για τα κόστη, τους κόπους και τους κινδύνους που ενέχει η στρατολόγησή τους; Αυτή είναι η ουσία της κλήσης του Χριστού: όχι μια εμπορική συναλλαγή, που υπηρετεί ιδιοτελείς σκοπιμότητες, αλλά μια αριστοκρατική υπαρξιακή επιλογή, συγκεκριμένα, μια ριψοκίνδυνη και ακριβή επιλογή. Εξ ου και ο Παύλος στη δεύτερη επιστολή του προς τον Τιμόθεο, ένα νεαρό ηγετικό στέλεχος της Εκκλησίας του Χριστού, επισημαίνει ότι αυτός που θέλει να ζήσει σύμφωνα με τη ζωή τού Χριστού θα διωχθεί (2 Τιμόθεος 3:12).

«Κύριος» σημαίνει πρωτεύων και ιδιοκτήτης. Ένας «κύριος» πράττει το θέλημά του στο πεδίο της κυριότητάς του. Για παράδειγμα, ο κύριος του σπιτιού μπορεί να βάψει τους τοίχους τού σπιτιού του όπως θέλει. Στο πλαίσιο της Εκκλησίας του Χριστού νοούμενης ως Μυστηρίου και όχι ως γραφειοκρατικοποιημένης αδελφότητας, το μέλος της Εκκλησίας δεν είναι απλώς «αδελφός», αλλά είναι «κύριος», καθώς ο Χριστός είναι Κύριος Κυρίων και Βασιλέας Βασιλέων (Αποκάλυψη 19:16). Ο Χριστός είναι ένας ιδιόμορφος βασιλέας, διότι είναι βασιλέας βασιλέων και όχι βασιλέας υπηκόων. Εξ ου και, στην πρώτη καθολική επιστολή του, ο απόστολος Πέτρος αποκαλεί όλους τους χριστιανούς «βασιλικό ιερατείο», «άγιο έθνος» και συγχρόνως «ιδιοκτησία του Θεού» (1 Πέτρου 2:9). Ο Χριστός είναι κύριος κυρίων (βασιλικών όντων) και όχι ενοικιαστών, ούτε δουλοπάροικων. Συνεπώς, οι αληθείς Χριστιανοί είναι κύριοι (έχουν το κυριαρχικό αυτεξούσιο), των οποίων κύριος (πηγή της κυριαρχίας) είναι ο Χριστός-Λόγος. Πρόκειται για μια σχέση Διαθήκης, στο πλαίσιο της οποίας οι χριστιανοί ανήκουν στον Χριστό, και ο Χριστός, ως κύριος των χριστιανών, υπηρετεί-«πληρώνει» (οδηγεί σε πληρότητα) τους χριστιανούς. Όμως, στο επίπεδο της έσχατης κυριότητας, τα πράγματα είναι σαφή: ο άνθρωπος δεν έχει αυτοτελή κυριότητα (οντολογική αυτάρκεια), αλλά καθίσταται κύριος μέσω της σχέσης του με την πηγή τού νοήματος της ύπαρξής του, δηλαδή, με τον θείο Λόγο, και, άρα, ανήκει στον θείο Λόγο.

Ιδού το ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ή το ARCANUM ARCANORUM, σύμφωνα με το ημέτερο Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (Scholarly and Political Order of the Ur-Illuminati): η αληθής Μύηση, εκείνη η οποία επιφυλάσσεται στις αγαθότερες και ικανότερες των συνειδήσεων, είναι μια σχέση ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ, στο πλαίσιο της οποίας ο Μυούμενος αποκτά επίγνωση της κυριότητάς του και την πραγματώνει, καθιστάμενος όντως «Καντός», και ο Μύστης, ο αυθεντικός Μέγας Διδάσκαλος, αποτελεί το κεντρικό σύμβολο και τη συνεχή υπόμνηση της πηγής της κυριότητας των μυημένων. Εξ ου και στα αυθεντικά αποκρυφιστικά-μυητικά Τάγματα υπάρχει ουσιαστική ελευθερία (νοούμενη ως αυτεξουσιότητα, ελευθερία της συνείδησης, ελευθερία του λόγου, και προσωπική υπευθυνότητα) αλλά δεν υπάρχει η συμβατική-αστική δημοκρατία (νοούμενη ως μια ποσοτικοποιημένη και γραφειοκρατικοποιημένη μέθοδος οργάνωσης και διοίκησης ανθρώπινων συστημάτων), ενώ στα κίβδηλα αποκρυφιστικά-μυητικά Τάγματα υπάρχει η συμβατική-αστική δημοκρατία (έστω και προσχηματικώς ή ατελώς) αλλά δεν υπάρχει ουσιαστική ελευθερία.

Το Λόγιο και Πολιτικό Τάγμα των Βαθέως Πεφωτισμένων (Scholarly and Political Order of the Ur-Illuminati), SPOUI, εκφράζει και υποστασιοποιεί τον Ελευθεροτεκτονισμό, τον Ιλλουμινισμό, την παραδοσιοκρατία και αυτό που ονομάζουμε «εσωτερική θεοκρατία» κατά έναν μοναδικό, αποκλειστικό τρόπο, που συνιστά την ιδιοπροσωπία του οργανισμού μας και υποστηρίζει τον διακριτό ρόλο του στο πλαίσιο του παγκόσμιου εσωτερισμού και των πολιτικο-κοινωνικών και πολιτιστικών ρευμάτων.

Εξ ου και το Τάγμα μας των Ur-Illuminati (SPOUI) εκπροσωπεί, εκφράζει και προωθεί τον δικό του Λόγο, και δέχεται να κριθεί για τον δικό του Λόγο και μόνο, χωρίς να ταυτίζεται με τον Τεκτονισμό και τον Ιλλουμινισμό γενικώς και αορίστως.


Επί πλέον, το Τάγμα μας των Ur-Illuminati (SPOUI) λειτουργεί σε πολλά διαφορετικά επίπεδα, ένα από τα οποία είναι και εκείνο των ιδιωτικών εταιρειών πληροφοριών, και, γι’ αυτόν τον λόγο, το βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων περιλαμβάνει όχι μόνο μια επιστημονικώς έγκυρη μεθοδολογία για τη μελέτη του εσωτερισμού, αλλά και σημαντικές ιστορικές και πολιτικές πληροφορίες και αναλύσεις των οποίων δεν έχουν επίγνωση πάρα πολλοί άνθρωποι (είτε ανήκουν σε εσωτεριστικούς οργανισμούς είτε όχι), αλλά οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οποιασδήποτε σοβαρής μελέτης της ιστορίας του εσωτερισμού και, γενικώς, του «απόκρυφου». Το ερευνητικό-συγγραφικό έργο του Δρ. Νικόλαου Λάου στο πεδίο του πληροφοριακού πολέμου και των πληροφοριακών επιχειρήσεων, της διπλωματίας και της πολιτικής θεωρίας συμπεριλαμβάνεται σε διάφορες εξειδικευμένες βιβλιοθήκες και βιβλιογραφίες (όπως στη Βιβλιοθήκη Dudley Knox της Μεταπτυχιακής Σχολής του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. στο Μοντερέι της Καλιφόρνιας, στη ρωσική πολυεθνική ιδιωτική εταιρεία πληροφοριών R-Techno στη Μόσχα, στην τουρκική δεξαμενή σκέψης SAM, στην ελληνική δεξαμενή σκέψης ELIAMEP κ.α.) Προμηθευτείτε, μελετήστε και διαδώστε το βιβλίο του Δρ. Νικόλαου Λάου Εγχειρίδιο Διδασκάλων (Γιαννιτσά: Εκδόσεις της Νέας Διάστασης, 2020) για να γίνουν βαθέως κατανοητές οι πραγματικότητες του ανθρώπινου όντος και του κόσμου και για να ακολουθήσουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενσυνειδήτως την Ατραπό του Φωτισμού με οδηγό τη Γνώση του SPOUI και στις τάξεις του SPOUI.



© Δήλωση Copyright: Όλα τα κείμενα και όλες οι εικόνες-φωτογραφίες που παρατίθενται σε αυτήν την ιστοσελίδα υπόκεινται σε περιορισμούς copyright, καθώς η πνευματική τους ιδιοκτησία ανήκει στον Δρ. Νικόλαο Λάο και απαγορεύεται η αναδημοσίευσή τους χωρίς την άδειά του. © Copyright Statement: Every text and every image presented on this website are subject to copyright laws, and Dr. Nicolas Laos owns the intellectual property of this website.